Derby's speel je niet, derby's win je. Een cliché-uitspraak, maar eentje die er pal op zit wanneer we tegen Riemst spelen. Een altijd beladen duel, zowel op als naast het veld. De thuisploeg beschouwt Vroenhoven de laatste jaren als het kleine broertje van Riemst, maar met onze ongeslagen status was het zondagavond dé uitgelezen kans om de thuisploeg lik op stuk te geven. Vroenhoven bevestigde de cliché-uitspraak en pakte de drie punten, niet zonder slag of stoot, mee naar Vroenhoven: 1-2!
We moeten nog jaren teruggaan om puntengewin van Vroenhoven in Eigenbilzen te vinden. De afgelopen jaren waren het de Bilzenaren die zowel de wedstrijden thuis als uit domineerden. Een makkelijke wedstrijd is het nooit op zaterdagavond in Eigenbilzen, maar moeilijk gaat uiteraard ook. Alleszins draaien de Bilzenaren ook dit seizoen goed mee, want we vonden ze opnieuw terug op een vijfde plaats.
Het begin van de wedstrijd was vrij gelijkopgaand. Kansen vielen er niet echt te noteren en er was vooral veel middenveldspel te zien. Ondanks dat was het vooral Vroenhoven dat dreigend kon zijn op stilstaande fase. Finamore kon zijn kopbal net niet richting het doel krijgen. Gaandeweg de eerste helft kwam de thuisploeg wat beter opzetten. Een vrije trap van Paulussen was te centraal getrapt om echt gevaarlijk te zijn. Diezelfde Paulussen probeerde het nadien met een geplaatste bal, maar zijn schot ging deze keer over het doel. VVV kon er niet veel tegenover stellen, al kon dat ook aan wat gebrek aan scherpte liggen. Voorzetten van Liviakis en Vanoppen waren enkele keren erg gevaarlijk, maar niemand kon de bal in het doel verlengen...
Halverwege de eerste helft zette de Bilzenaren een nieuwe aanval op. Tussen drie spelers van Vroenhoven kon de aanvaller te makkelijk aan de bal blijven. Pieters leek hem de bal te ontfutselen, maar werd (met het nodige contactgeluid) tegen de grond getrapt. De scheidsrechter liet tot ieders verbazing gewoon doorspelen, waardoor Jacobs moederziel alleen de bal in het doel kon schuiven. Een zure tegentreffer. Niet alleen door de overtreding die aan het doelpunt voorafging, maar vooral ook door het gebrek aan scherpte om de bal voor het eigen doel te kunnen ontzetten. De hand in eigen boezem steken is ook nodig... 1-0.
Een doelpunt dat Vroenhoven even in een dipje liet belanden. Eigenbilzen nam de overhand en ging op zoek naar een dubbele voorsprong. Wouters kreeg de kans, maar zijn inzet van dichtbij kon nog gered worden op de doellijn door Rondags. Vroenhoven kwam slechts sporadisch aan de overkant. Cilissen kwam net een teen tekort om een voorzet van Vanoppen in het doel te trappen en Ferre Aerts kon op hoekschop van Liviakis net niet het doel vinden. Ondanks de niet al te beste eerste helft was nog alles mogelijk, want één doelpunt is snel opgehaald. Voor de rust lukte dat alleszins niet meer, waardoor we met 1-0 gingen rusten.
Na de pauze tapten we uit een ander vaatje. In tegenstelling tot de eerste helft ging de bal vlot van voet tot voet en Eigenbilzen kwam op bepaalde momenten onder druk te staan. Toch zorgde dat niet voor de nodige rust, want de razendsnelle voorlijn van Eigenbilzen met Joris Wouters op kop, maakte iedere tegenaanval gevaarlijk. Toch was het vooral Vroenhoven dat deze keer het laken naar zich toe trok. Opnieuw waren het enkele standaardsituaties en scherpe voorzetten die gevaarlijk waren, maar telkens zat er wel een Bilzers been tussen of kwamen we net te kort om de bal binnen te trappen.
Er vielen wel enkele kansen te noteren. Na een goede individuele actie van Cilissen kon hij besluiten, maar Robin Lenaerts toonde zich een betrouwbare doelman en kon goed redding brengen op zijn schot vanuit een scherpe hoek. Vijf minuten later was het dan toch raak. Cilissen werd in het straatje gestuurd en oog-in-oog met Lenaerts kon hij de bal goed binnenschuiven. Knap doelpunt van Cilissen die Vroenhoven zo dus langszij bracht: 1-1.
Vroenhoven bleef eigenlijk de betere ploeg, maar ook de thuisploeg zette stilaan een slotoffensief in. Vooral op stilstaande fases was het dreigend, maar onder andere Wouters kon zijn kopbal niet kadreren. We zaten zonder het te beseffen in de laatste minuten van de partij en de ploeg die nu kon scoren zou de drie punten pakken. Vroenhoven was er het eerste dicht bij. Ligios dacht terug aan Robin Van Persie tegen Spanje op het WK in 2014 en ging voor dezelfde vluchtkopbal. Enig is wel dat Van Persie de bal kon raken. Het doelpunt was de ingevallen Ligios meer dan gegund, maar de bal ging dus aan hem voorbij.
Vijf minuten voor tijd was ook Eigenbilzen heel erg dicht bij een winnende treffer. De Bilzenaren vatten post voor het doel. Een voorzet werd door Wouters tegenvoets richting de eerste paal geplaatst, maar Rondags kon zijn inzet nog net op de doellijn keren. Het bleek de laatste kans van de partij. Een partij waarin iedere ploeg een helft voor haar rekening nam qua spel, maar ook een wedstrijd met een resultaat waar geen enkele ploeg echt iets mee opschiet... Positief punt is wel dat we na al die jaren eindelijk nog eens een punt konden pakken tegen (een gehavend) Eigenbilzen. Eindstand: 1-1.
Wedstrijdgegevens:
JB Eigenbilzen: R. Lenaerts, R. Moors, J. Hansen, S. Vos, L. Jacobs (75' M. Vanwetswinkel), J. Wouters, M. Geris (83' G. Jolling), R. Christoffels, V. Paulussen, B. Timmermans, M. Brimioul.
Vroenhoven VV: Lars Rondags, Senne Vanoppen (67' Jan Coenegrachts), Alex Finamore, Nick Hardy, Wesley Pieters (75' Davy Slootmakers), Robin Molnar, Georgios Liviakis, Jochen Dupas, Toon Cilissen (82' Tonino Ligios), Rowan Knipschild, Ferre Aerts.
Doelpunten: 23' L. Jacobs 1-0, 65' T. Cilissen 1-1.
Gele kaarten: Pieters, Moors, Finamore, Knipschild, Cilissen, Dupas, Molnar.
Ref: Rune Jehoul.
This site was created with the Nicepage